Κατηγορία: Γεγονότα Εβδομάδος

Μετά από μια άψογη σχεδόν 20ετή συνεργασία με τον αγαπημένο μας κυρ Μήτσο, τον Τάκη, τον παπλώ όπως συνηθίζαμε να τον φωνάζουμε, ερχόμαστε να τον προπέμψουμε στην αιώνια ζωή.

Οι αναμνήσεις μας είναι πάρα πολλές από αυτόν τον στρατιώτη μεν αλλά πολύτιμο συνεργάτη μας που άφησε εποχή στην ενορία μας. Η παιδεία του στο πνεύμα της διακονίας και προσφοράς στην ενορία μας ήταν υποδειγματική. Που έμαθες βρε κυρ Μήτσο αυτό το πνεύμα της προσφοράς που άλλοι με πολύ περισσότερα φόντα ούτε κατά διάνοια δεν μπορούν να προσεγγίσουν;

Ο λόγος μάλλον η απερίγραπτη απλότητά του. Θεωρούσε ως σπουδαία την διακονία του για τον Άγιο Γεώργιο κι έτσι έβαζε στην άκρη οποιαδήποτε ατομική βολή. Ό,τι κι αν προγραμματίζαμε να κάνουμε, μα στρώσιμο χαλιών, μα εκδηλώσεις, μα διακονία στα μυστήρια, μα πανηγύρια, μα ενοριακές δράσεις-αποκριές, κεράσματα, εκδρομές κλπ., πάντα ήταν πρώτος. Ήταν η αθόρυβη και σίγουρη δύναμη.

Πώς να μην βγαίνουν απ’ όλους αισθήματα συμπάθειας αλλά και προσωπικά για μένα αμοιβαία αισθήματα παιδιού προς πατέρα; Φαντάζομαι όλοι έχουν έναν καλό λόγο να πουν για τον επίτροπό μας με την όμορφη κορμοστασιά που δίπλα στην αγαπημένη του και αγαπημένη μας κυρία Πάτρα ήταν ένα αξιοζήλευτο ζευγάρι.

Η αλήθεια είναι ότι με τον κορωνοϊό και τους παλιοεγκλεισμούς έχασε «το οξυγόνο του», τον Αη Γιώργη. Μπορεί να ήταν προστατευμένος αλλά σίγουρα ήταν σαν το λιοντάρι στο κλουβί. 100 μέτρα μακριά από την εκκλησία , να ακούει την καμπάνα και να είναι κλεισμένος στο σπίτι.

Μετά απ’ αυτό ήρθαν και τα προβλήματα υγείας όμως παρ’ όλα αυτά τον τελευταίο καιρό τον χαρήκαμε όλοι μας και νιώσαμε ανακούφιση που επανήλθε ως ένα βαθμό στις παλιές του δραστηριότητες και στην παλιά του ζωντάνια ειδικά μέσα στον χώρο του Ναού.

Αναχώρησε για την «άλλη» την αιώνιο ζωή που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι δεν είναι μια αφηρημένη αθανασία της ψυχής αλλά μια γνωριμία και εμπειρία του ίδιου του Χριστού. Είναι ένα δώρο του Θεού στο άνθρωπο. Η «μετά θάνατον» ζωή δεν είναι μια άλλη ζωή, αλλά η συνέχεια αυτής. Αυτό είναι σημαντικό να το κατανοήσουμε διότι μόνο έτσι θα συνειδητοποιήσουμε πόσο αξία έχει η παρούσα φάση ζωής. Στο σήμερα κτίζουμε το αύριο, στο παρόν το αιώνιο.

Αναχώρησε λοιπόν ο αγαπητός μας κύριος Δημήτρης, στην μνήμη του Αγίου Φιλαρέτου του προστάτη των μελισσοκόμων του ελεήμονος και ακάματου σαν την μέλισσα Αγίου και προπέμπεται σήμερα του Αγίου Πορφυρίου του διορατικού και θαυματουργού του οποίου όλη του η  ζωή ήταν με άκρα ταπείνωση, με τέλεια αγάπη στον Χριστό και τον συνάνθρωπο και με την αίσθηση ότι ανήκει στην Εκκλησία, με μία απόλυτη υπακοή.

Ο Άγιος Γεώργιος μαζί με τους δύο αυτούς Αγίους της προσφοράς αφενός μεν να σε συνοδέψουν ενώπιον του θρόνου του Θεού με την ευχή να έχεις καλήν απολογίαν και ζωήν την αιώνιον, αφετέρου δε να παρηγορούν πρωτίστως την καλή σύντροφό σου, τα παιδιά και τα εγγόνια σου.

Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μας κύριε Δημήτρη.

Η ενορία πάντα θα σε θυμάται και θα σε ευγνωμονεί για το πέρασμά σου απ’ αυτήν.

 

 

π. Νικόλαος Σιγάλας, εφημέριος Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Λεβαδείας

Την Δευτέρα 30 Μαΐου 2022 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεώργιος τέλεσε τα θυρανοίξια στο εκκλησάκι του Αγίου Λουκά του Ιατρού της οικογένειας του κ. Λουκά Γεωργίου στη Λιβαδειά. Το εκκλησάκι βρίσκεται λίγο πιο πάνω από την ταβέρνα “Γιούλας” και ανήκει πνευματικά στην ενορία μας. Αποτελεί λοιπόν παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου Λεβαδείας